بررسی اخلاق هوش مصنوعی

هوش مصنوعی (AI) اصطلاحی است که برای توصیف هر ماشینی استفاده می‌شود که می‌تواند وظایفی را که معمولاً با تفکر انسان مرتبط است انجام دهد. در سال‌های اخیر، تکنولوژی هوش مصنوعی و داده کاوی به دلیل توانایی آن در انجام وظایف بسیار سریع‌تر از انسان‌ها و با کسری هزینه، به طور فزاینده‌ای محبوب شده است.

هوش مصنوعی (AI) اصطلاحی است که برای توصیف هر ماشینی استفاده می‌شود که می‌تواند وظایفی را که معمولاً با تفکر انسان مرتبط است انجام دهد. در سال‌های اخیر، تکنولوژی هوش مصنوعی و داده کاوی به دلیل توانایی آن در انجام وظایف بسیار سریع‌تر از انسان‌ها و با کسری هزینه، به طور فزاینده‌ای محبوب شده است. با این حال، این فناوری هنوز در مراحل ابتدایی خود است و بسیاری از مردم نگران تأثیر آن بر جامعه هستند.

اخلاق هوش مصنوعی با پیشرفت تکنولوژی یادگیری ماشین موضوعی است که اکنون بسیار بیشتر از قبل مورد بحث قرار می گیرد. برخی بر این باورند که هوش مصنوعی ذاتاً غیراخلاقی است، در حالی که برخی دیگر استدلال می‌کنند که این به سادگی ابزاری است که می‌توان از آن به لحاظ اخلاقی استفاده کرد. با این حال، صرف نظر از اینکه هوش مصنوعی اخلاقی تلقی می شود یا نه، واضح است که هوش مصنوعی به سرعت در حال تبدیل شدن به یک نیروی اصلی در دنیای ما است.

اخلاق هوش مصنوعی هنوز در حال توسعه است، اما برخی از مسائل و بحث‌های اخلاقی پیرامون هوش مذکور شامل حریم خصوصی، سوگیری، شفافیت، مسئولیت پذیری، انصاف و امنیت است. استفاده از این هوش در محل کار باعث ایجاد نگرانی در میان کارکنانی شده است که می ترسند شغل خود را به خاطر ماشین ها از دست بدهند. این نگرانی به ویژه در صنایع کم دستمزد مانند خرده‌فروشی و خدمات غذایی که اتوماسیون می‌تواند کل بخش‌های شغلی را حذف کند، رایج است. منتقدان دیگر استدلال می کنند که این هوش منجر به افزایش نابرابری می شود زیرا شرکت ها شروع به جایگزینی کارگران با روبات ها می کنند.

تصور زندگی بدون این هوش پیشرفته سخت است. از ماشین‌های خودران گرفته تا نرم‌افزارهای تشخیص چهره، این مدل هوش در هر کاری که انجام می‌دهیم وجود دارد. در حالی که برخی از افراد از هوش مصنوعی می ترسند، برخی دیگر از آن استقبال می کنند. در هر صورت، این هوش مدرن و پیشرفته اینجاست که بماند.

هوش مصنوعی دیگر ماننده گذشته شامل ربات هایی نیست که تنها بتوانند جواب سلام انسان را بدهد! بلکه طیف وسعی از سیستم‌های پیشرفته را در بر می گیرد. به همین دلیل این سوال پیش می‌آید که اگر هوش مصنوعی به اندازه کافی هوشمند شود تا از توانایی‌های انسانی پیشی بگیرد، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا آنها شروع به فکر کردن برای خودشان می کنند؟ آیا آنها می خواهند کار خیر کنند یا شر؟ اگر ندانیم که این هوش پیشرفته چگونه رفتار خواهد کرد، نمی‌توانیم بگوییم اخلاقی است یا خیر. قبل از اینکه بتوانیم به این سؤالات پاسخ دهیم، باید ماهیت آگاهی را درک کنیم.

نمی توان انکار کرد که هوش مصنوعی نقش مهمی در زندگی ما ایفا می کند. تا زمانی که انسان ها وجود دارند، ما به نوعی از این مدل هوش استفاده خواهیم کرد. بنابراین، ممکن است به جای مبارزه با فناوری، از آن استقبال کنیم.

بسیاری از شرکت ها در حال حاضر استفاده از هوش مصنوعی را در عملیات تجاری خود آغاز کرده اند. گوگل از هوش مصنوعی برای کمک به موتور جستجوی خود استفاده می کند تا بفهمد کاربران چه چیزی را می خواهند پیدا کنند. فیس بوک از این هوش برای پیش بینی میزان نمایش تبلیغات به هر کاربر استفاده می کند. نمونه های دیگر شامل اتومبیل های خودران، نرم افزار تشخیص چهره و دستیارهای صوتی است.

استفاده از این هوش پیشرفته مزایای زیادی دارد. این خدمات شامل خدمات بهتر به مشتریان، بهبود کارایی و افزایش بهره وری است. با این حال، خطراتی نیز وجود دارد. این موارد شامل تعصب، نقض حریم خصوصی و تبعیض است.

برخی فکر می کنند که این هوش پیشرفته در نهایت جایگزین انسان ها می شود و به پایان تمدن بشری منجر می شود. برخی دیگر بر این باورند که این هوش تنها توانایی های انسان را افزایش می دهد. برخی دیگر بر این باورند که این هوش هیچ تهدیدی برای بشریت ایجاد نمی کند، بلکه زندگی ما را آسان تر می کند.

قبل از اینکه تصمیم بگیریم از این مدل هوش استفاده کنیم یا نه، باید جوانب مثبت و منفی را به دقت در نظر بگیریم. این شامل در نظر گرفتن مزایا و خطرات بالقوه است. اگر این کار را نکنیم، ممکن است با عواقب جدی در مسیر مواجه شویم.

روش های مختلفی وجود دارد که می توان از این هوش به صورت اخلاقی پیاده سازی کرد. یک راه از طریق پیاده سازی وسایل نقلیه خودران است. این خودروها راننده ندارند، اما حسگرهایی دارند که به آنها کمک می کند تا با خیال راحت در جاده ها حرکت کنند. مثال دیگر استفاده از این هوش در مراقبت های بهداشتی است. در حال حاضر پزشکانی از هوش مصنوعی برای تشخیص بیماری ها و تجویز درمان استفاده می کنند.

یکی دیگر از راه‌های مؤثر جلوگیری از این مشکلات، اطمینان از نظارت بر هوش مصنوعی است. باید دستورالعمل های دقیقی در مورد نحوه جمع آوری و ذخیره داده ها تنظیم شود. همچنین، باید شفافیت در مورد مالکیت داده ها و نحوه استفاده از آن وجود داشته باشد.